Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Κοιτάζοντας μπροστά



Κι όταν έχεις κατασπαταλήσει χρόνο κι ενέργεια σε συζητήσεις που δεν έχουν αξία, για πράγματα που δεν έχουν τελικά καμία σημασία, πριν προλάβεις καλά καλά να το συνειδητοποιήσεις, γίνεται κάτι ξαφνικά και τ' αλλάζει όλα.

Λοιπόν, είναι παράξενο αυτό που συμβαίνει. Λες και κάποιος ή κάτι εκεί έξω με παρακολουθεί από μια γωνιά και ξέρει ποιά στιγμή πρέπει να επέμβει και πώς. Φροντίζει πάντα να διατηρεί ισορροπία κι έτσι όταν νοιώσω πως κάτι σπάει, πως κάπου δημιουργείται ένα κενό, σπεύδει να το διορθώσει με τον καλύτερο τρόπο.


Έχουν δίκιο, τελικά, αυτοί που λένε πως κάθε εμπόδιο είναι για καλό.

Σ' ευχαριστώ ζωή! Σ' αγαπώ και χαίρομαι κάθε που μου αποδεικνύεις πως μ' αγαπάς κι εσύ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: