Μία στιγμή

Ερχεται κάποτε μια στιγμή στη ζωή του ανθρώπου, που όλα αλλάζουν. Δεν είναι κάτι που περιμένεις ή που φαντάζεσαι. Ισως να είναι αυτό που βλέπεις στα πιο βαθιά σου όνειρα. Αυτά τα όνειρα που σε κάνουν να ξυπνάς μ’ ένα χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη, αλλά που δεν μπορείς, όσο κι αν προσπαθείς, να θυμηθείς. Ισως γιατί φοβάσαι να πιστέψεις πως θα μπορούσε να είναι αληθινό. Ισως γιατί έχεις μεγαλώσει με την πεποίθηση πως στη ζωή δεν παίρνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, αλλά αυτό που μας αναλογεί. Αρχικά αναρωτιέσαι, αν και φοβάσαι να πιστέψεις. Με τον καιρό όμως, παύεις να το σκέφτεσαι. Δεν σ’ απασχολεί πια. Το θεωρείς δεδομένο κι αρκείσαι σ’ αυτά τα όνειρα που δεν ξέρεις. Δένεσαι μ’ αυτό το χαμόγελο και το κάνεις μέρος της ζωής σου. Είναι μια ευτυχία κρυμμένη μέσα σου. Μια ευτυχία που δεν μπορείς να μοιραστείς με κανέναν, αφού κι εσύ δεν ξέρεις από που προέρχεται. Μα και που δεν θέλεις να μοιραστείς με κανέναν, για να μη χαθεί η μαγεία. Είναι αυτή που σου δίνει δύναμη να προχωρήσεις. Αυτή η μικρή γωνίτσα του μυαλού σου, όπου μπορείς να μπεις και να ξεχάσεις ό,τι κι αν σου συμβαίνει. Εκεί είσαι ελεύθερος να ζήσεις όπως θα ήθελες. Είναι η αγαπημένη σου γωνιά. Η φωλιά των «θέλω» σου. Η φωλιά των ονείρων που δεν θα γίνουν ποτέ πραγματικότητα. Η φωλιά του είναι σου. Εκεί είσαι ο εαυτός σου. ‘Η μπορεί και όχι. Μπορεί και να είσαι αυτό που θα ήθελες να είναι ο εαυτός σου. Η παραμονή εκεί, συνήθως, διαρκεί λίγο. Ο χρόνος, όμως, δεν έχει σημασία. Υπάρχουν φορές που έστω και λίγα δευτερόλεπτα στη γωνιά σου, αρκούν για να μπορέσεις να ζήσεις για μέρες ή και για μήνες έξω απ’ αυτήν. Κι η ζωή κυλάει. ‘Αλλοτε ευχάριστα, άλλοτε δυσάρεστα. Οι δυσκολίες, όμως, δε σε φοβίζουν. Τις αντέχεις και προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα όμορφα για σένα και γι’ αυτούς που είναι γύρω σου. Αντέχεις, γιατί έχεις ευθύνη απέναντι στη ζωή. Στη ζωή που διάλεξες, προσπαθώντας να χτίσεις κάτι καλό. ‘Ηταν η καλύτερη δυνατή επιλογή. Κι αξίζει να προσπαθήσεις. Δεν μετανοιώνεις για την επιλογή σου. Δεν έχεις λόγο να μετανοιώσεις, αφού ξέρεις πως την έκανες έχοντας τις καλύτερες προθέσεις. Ήταν ό,τι βρήκες πιο κοντά σ’ αυτό που ήθελες. ‘Η σ’ αυτό που χρειαζόσουν. ‘Η σ’ αυτό που νόμιζες πως χρειαζόσουν. Μάλιστα, νοιώθεις ευτυχής για την επιλογή σου. Κοιτάζοντας γύρω σου, βλέπεις πολλά λάθη. Βλέπεις ανθρώπους που δεν σκέφτηκαν όσο έπρεπε και τώρα πληρώνουν αυτό τους το λάθος. Εσύ σκέφτηκες. Εσύ ήξερες τι ήθελες. ‘Ηξερες τι μπορούσες να περιμένεις. Εσύ δεν βιάστηκες.

Δεν βιάστηκες?

‘Ολα μοιάζουν αρμονικά. Ακόμα και τα εμπόδια που συναντάς, σε κάνουν να χαίρεσαι, κατά βάθος, γιατί σου δείχνουν πόση δύναμη έχεις. Τα ξεπερνάς και πάντα νοιώθεις υπερηφάνεια για τον εαυτό σου. Υπερηφάνεια, που αποδεικνύεις πως έχεις αποφασίσει να πετύχεις το καλύτερο. Μετά από κάθε δυσκολία, αισθάνεσαι να έχεις αδειάσει. Και τότε μπαίνεις για λίγο και πάλι στη γωνιά σου και τα ξεχνάς όλα. Και είσαι μακριά απ’ όλους. Και πλημμυρίζεις ενέργεια. Κι ετοιμάζεσαι για τη συνέχεια. Για την επόμενη δυσκολία. Εχεις προετοιμαστεί για όλα. «Όλα αντιμετωπίζονται», σκέφτεσαι. Δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση. ‘Ετσι έχεις μάθει. Τίποτα, εκτός απ’ τον θάνατο, δεν μπορεί να σε λυγίσει. Αυτό είναι βέβαιο.

Είναι?

Και τότε έρχεται αυτή η στιγμή στη ζωή σου. Η στιγμή που ποτέ δεν περίμενες. Η στιγμή που τ’ ανατρέπει όλα. Η στιγμή που σε κάνει ν’ αναθεωρήσεις όσα πίστευες. Η στιγμή που σε κάνει να μην αναγνωρίζεις πια τον εαυτό σου. Η στιγμή που φέρνει, επιτέλους, στη μνήμη σου, τα όνειρα που δεν μπορούσες, ποτέ πριν, να θυμηθείς. Η στιγμή που μαθαίνεις γιατί είχες πάντα αυτό το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη. Η στιγμή που μπορείς πια να μοιραστείς την ευτυχία σου με την ίδια της την πηγή. Η στιγμή που εκείνη η μικρή γωνιά του μυαλού σου, γίνεται ο κόσμος σου.

Κι είναι τότε, που βεβαιώνεσαι πως δε βιάστηκες. Και πως ίσως, εκτός απ’ τον θάνατο, υπάρχει και κάτι άλλο που δεν μπορείς ν’ αντέξεις. Το να περάσει αυτή η στιγμή. Το να χάσεις αυτή την μαγεία. Το να ξαναχαθεί όλος ο κόσμος, σ’ εκείνη τη μικρή γωνιά του μυαλού σου. Το να γυρίσει η ευτυχία σ’ εκείνα τα όνειρα. Γιατί ξέρεις πως τώρα όλα θα είναι πιο δύσκολα. Δεν θα μπορείς να ξυπνάς το πρωί και να μην τα θυμάσαι. Δεν θα μπορείς να έχεις πια εκείνο το χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη. Γιατί έγινε αυτό που ποτέ δεν φανταζόσουν. Γιατί δεν είσαι πια όπως πριν. Γιατί τώρα ξέρεις πως υπάρχει αυτό που πραγματικά ήθελες. Δεν φοβάσαι πια να το πιστέψεις. Γιατί, επιτέλους, έζησες τα όνειρά σου...